تفاوت حسابرسی داخلی و حسابرسی رسمی

تفاوت حسابرسی داخلی و حسابرسی رسمی

حسابرسی داخلی و حسابرسی رسمی هر دو نقش مهمی در بررسی و ارزیابی عملکرد مالی شرکت‌ها دارند، اما در هدف، مسئولیت، استقلال، و نحوه اجرا تفاوت‌های اساسی دارند

معیار	حسابرسی داخلی	حسابرسی رسمی
هدف	بهبود کارایی ، شناشایی ضعف های داخلی و ارزیابی فرآیندهای مالی و عملیاتی شرکت .	بررسی صحت صورت های مالی و اطمینان از انطباق آن ها با استانداردهای حسابداری و قوانین مالیاتی.
استقلال	وابسته به شرکت است و توسط کارکنان داخلی یا مشاوران استخدام شده انجام میشود.	مستقل از شرکت است و توسط حسابرسان مستقل انجام میشود.
دامنه بررسی	فرآیندهای مالی ، عملیاتی ،کنترل های داخلی و ریسک های مدیریتی را شامل میشود.	بیشتر روی بررسی صورت های مالی ، رعایت قوانین مالیاتی و تطابق با استانداردهای حسابداری متمرکز است.
گزارش دهی	گزارش های آن به مدیران ارشد و هیئت مدیره ارائه میشود.	گزارش های آن به مجامع عمومی ،سازمان امور مالیاتی ،سهامداران و نهادهای نظارتی ارسال میشود.
الزام قانونی	اختیاری است ،مگر در شرکت های بزرگ که ممکن است برای بهبود مدیریت داخلی انجام شود.	برای شرکت های بورسی ، نهاد های دولتی و برخی از شرکت های خصوصی اجباری است.
نقش در پیشگیری از تخلفات	بیشتر روی پیشگیری ازمشکلات داخلی و بهبود کنترل ها تمرکز دارد.	تمرکز اصلی بر کشف تخلفات مالی و ارائه گزارش مستقل از وضعیت مالی شرکت است.
زمان اجرا	به صورت مستمر و دوره ای در طول سال انجام میشود.	معمولا در پایان سال مالی یا در بازه های زمانی مشخص اجرا میشود.

جمع‌بندی

حسابرسی داخلی ابزار مدیریتی برای بهبود عملکرد سازمان است و معمولاً درون‌سازمانی انجام می‌شود.

حسابرسی رسمی یک بررسی مستقل و قانونی است که به تأیید و شفافیت صورت‌های مالی شرکت‌ها کمک می‌کند.

بنابراین، اگر هدف مدیریت و بهبود کارایی داخلی باشد، حسابرسی داخلی مناسب است، اما اگر هدف تأیید رسمی و ارائه گزارش به مراجع قانونی و ذی‌نفعان باشد، حسابرسی رسمی ضروری است.